Martin Heidegger (ur. 26 września 1889 w Meßkirch, zm. 26 maja 1976 we Fryburgu Bryzgowijskim) – filozof niemiecki. Myśl filozoficzna Heideggera uznawana bywa za jedną z najważniejszych w filozofii XX wieku.
Studiował na uniwersytetach we Fryburgu oraz Marburgu pod kierunkiem Henryka Rickerta. Profesorem filozofii został w roku 1928. 23 kwietnia 1933 roku, został rektorem Uniwersytetu we Fryburgu i wstąpił do NSDAP publicznie dając wyraz swego poparcia dla nazizmu. Dokładnie rok później podał się do dymisji i wycofał swoje poparcie.
Dla filozofii jest to jedno z najwybitniejszych dzieł. Trudne - nie ma co tego ukrywać. Wymagające skupienia i aktywnego podążania za myślą filozofa, który w tym przypadku wiele zagadnień traktuje jedynie punktowo. Należy pamiętać, że jest to dzieło sprzed tzw. zwrotu w myśli Heideggera. Część tematów otrzymuje więc jedynie szkic.
Wpierw trzeba dokonać pewnego zaznaczenia. Nie jest to pełna korespondencja tych dwojga. To pierwsza i podstawowa bolączka książki. Mimo dobrej znajomości biogramów Arendt i Heideggera, ciężko połapać się na jakim właściwie etapie swej burzliwej znajomości się znajdują.
Pozostaje jeszcze kwestia języka. Bardzo ciężko jest tłumaczyć Heidegera gdyż nadaje on pewnym terminom nowe znaczenie, co więcej: w różnych etapach jego życia znaczą one zgoła co innego. Zdaje się, że tłumacz nie podołał zadaniu dopilnowania tej kwestii i opatrzenia publikacji solidnymi przypisami które pomogły by w odbiorze.
Przyjemna lektura dla zakochanych fanów "różnicy ontycznej". Dla reszty raczej nie.